حدود نیم قرن سفر و میلیاردها کیلومتر دور از زمین؛ دانشمندان ناسا چند سال دیگر بر عمر وویجر افزودند - وبلاگ هاپرسین

به گزارش وبلاگ هاپرسین، چهل و پنج سال از زمان پرتاب کاوشگر وُویَجِر-2 به فضا می گذرد. گمان می رفت دیگر امیدی برای ادامه کار آن نیست اما به تازگی دانشمندان ناسا راهی برای طولانی تر کردن عمر مفید آن پیدا کردند.

با وجود اینکه وویجر-2 در مدت چهل و پنج سال گذشته نزدیک به 20 میلیارد کیلومتر از زمین فاصله گرفته است، اما محققان ناسا با یک روش ابتکاری، بر عمر مفید آن به مدت سه سال دیگر اضافه نمودند.

وویجر 1 و 2 اطلاعات علمی مهمی را در مدت ماموریت خود ارائه کردند.

در حال حاضر، این دو کاوشگر در فضای بین ستاره ای، در فاصله 19.8 و 23.8 میلیارد کیلومتری از زمین در حرکت هستند. این فاصله، فراتر از هر مسافتی است که سفینه فضایی یا هر جسم ساخته شده به وسیله بشر پیموده است.

لیندا اسپیلکر، از محققین پروژه وویجر در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در جنوب کالیفرنیا گفت: هر چه از خورشید دورتر می شوند، داده های علمی که وویجرها به زمین ارسال می نمایند ارزشمندتر می شوند. ما قطعا علاقه مندیم که تا آنجا که ممکن است آن ها را فعال نگه داریم.

وویجر 1 و 2 به فاصله یک ماه در سال 1977 میلادی پرتاب شدند. این کاوشگرها در ابتدا قرار بود برای ماموریتی چهار ساله و عبور از زحل و مشتری به فضا فرستاده شوند.

در این ماموریت، یک صفحه فنوگرافی طلایی حاوی اطلاعاتی در خصوص زمین نیز در آن قرار داده شد تا در اختیار موجودات فرازمینی قرار گیرد. بر روی این صفحه طلایی، گلچینی از موسیقی فرهنگ ها و دوره های مختلف ضبط شده است. مضافا اینکه صوت مکالمات احوال پرسی ساکنان زمین به پنجاه و پنج زبان و پیغام های جیمی کارتر رئیس جمهور آمریکا و کورت والدهایم دبیر کل سابق سازمان ملل متحد نیز بر روی این لوح ثبت شده است.

اما این کاوشگرها از حد انتظارات فراتر رفتند، و ناسا مجبور شد به طور مستمر ماموریت آن ها را تمدید کند. اول قرار شد از نپتون و اورانوس عبور نمایند، تا اینکه یک بار دیگر ماموریت آن ها تمدید شد و وارد فضای هلیوسفر یا هورسپهر شدند. هلیوسفر حبابی از ذرات و میدان های مغناطیسی است که از خورشید امتداد می یابد.

این سپهر از آن جهت برای ساکنان زمین دارای اهمیت ویژه است که از ما در برابر تشعشعات کیهانی محافظت می نماید. از آنجایی که این کاوشگرها اکنون خارج از هلیوسفر هستند، مشاهدات آن ها بینش بی سابقه ای را در خصوص ویژگی های حباب هورسپهر، مانند شکل و نقش محافظتی آن، ارائه می نمایند.

آخرین حربه ناسا برای طول عمر این کاوشگران

انرژی این کاوشگرها به وسیله ژنراتورهای کوچکی تامین می گردد که گرمای حاصل از استهلاک پلوتونیوم را به الکتریسیته تبدیل می نمایند. با ضعیف تر شدن این منبع انرژی، مهندسان ناسا مجبور شدند ابزارهای غیرضروری مانند دوربین ها و دستگاه فراوری گرمای کاوشگر را خاموش نمایند تا در مصرف انرژی صرفه جویی گردد.

اما در حالی که وویجر-2 در حال استفاده از آخرین ذخیره انرژی خود بود، مهندسان ناسا هک هوشمندانه ای را ارائه کردند که به وویجر-2 اجازه می داد کمی بیشتر زنده بماند.

آنها راهی پیدا کردند که به وسیله آن مکانیسمی را که برای مواقع نقص مدار و تغییرات ولتاژ طراحی شده بود دستکاری می کرد و این مکانیسم جایگزین اضطراری را در مدار اصلی قرار می داد.

سوزان داد، مدیر پروژه وویجر در این رابطه اشاره نمود که ولتاژهای متغیر مخاطراتی برای این ابزارها به همراه خواهد داشت، اما به این نتیجه رسیده ایم که این ریسک اندک است و در عوض می تواند این کاوشگران را برای مدت طولانی تری روشن نگه دارد، و این خودش پاداش بزرگی است.

وی اضافه نمود چند هفته است که فضاپیما را زیر نظر گرفته ایم و به نظر می رسد که این رویکرد نو جواب داده است.

ناسا ممکن است استفاده از این روش را در وویجر 1 نیز امتحان کند منتهی از آنجائیکه یکی از ابزارهای وویجر 1 قبلا دچار مشکل شده بود، این کاوشگر به مقدار وویجر 2 انرژی مصرف نکرده است.

به گفته آژانس فضایی، تصمیم گیری در خصوص خاموش کردن ابزار وویجر 1 در سال آینده گرفته خواهد شد.

اگر از علاقمندان به اکتشافات فضایی هستید می توانید سفر تاریخی وویجرها و فاصله آنها از زمین را لحظه به لحظه و بطور زنده در وب سایت ناسا رصد کنید.