التهاب روده چیست و راه درمان آن چه می باشد؟
به گزارش وبلاگ هاپرسین، بیماری التهاب روده، یکی از اختلالات مرتبط با دستگاه گوارش است که باعث عفونت و التهاب بلندمدت در روده می گردد.
روش های پزشکی درمان التهاب روده
هدف از درمان التهاب روده کاهش التهابی است که موجب ایجاد نشانه ها و علائم التهاب روده در شما شده است. در برترین حالت، درمان علاوه بر کاهش درد موجب بهبودی و کاهش خطرات ناشی از بیماری می گردد. درمان التهاب روده شامل دارو درمانی و درمان با جراحی است.درمان التهاب روده با دارو
1- دارو های ضدالتهاب
دارو های ضد التهابی اغلب، اولین گام در درمان بیماری التهاب روده است. این دارو ها عبارتند از: کورتیکواستروئید ها و آمینوسالیسیلات ها، از جمله مسالیمین، بالسالازید و اولسالازین. اینکه کدام یک از این دارو ها تجویز گردد بسته به این دارد که کجای دستگاه گوارش دچار عفونت و التهاب است.2- دارو های سرکوبگر سیستم ایمنی بدن
این دارو ها به طرق مختلف واکنش های ایمنی بدن که مواد شیمیایی تحریک نماینده التهاب، ترشح می نمایند را سرکوب می نمایند. برای بعضی از افراد ترکیب این دارو ها برترین گزینه است.3- آنتی بیوتیک
آنتی بیوتیک ها علاوه بر سایر دارو ها و یا زمانی که عفونت موجب بیماری است، مورد استفاده قرار می گیرد، برای مثال در بیماری کرون پروینال.4- سایر دارو ها و مکمل ها
علاوه بر مواردی که گفته شد، بعضی دارو های دیگر هستند که علائم بیماری را کاهش می دهند، اما حتما باید مصرف آن ها تحت نظر پزشک باشد:دارو های ضد اسهال: یک مکمل فیبر، متاموسیل یا متیل سلولز، می تواند به کاهش اسهال خفیف تا میانه یاری کند. برای اسهال شدید، لورئامید ممکن است موثر باشد.
مسکن ها: برای درد های کم، استامینوفن توصیه می گردد. اما بروفن، ناپروکسن سدیم یا دیکلوفناک می توانند علائم بیماری را شدیدتر نمایند.
مکمل آهن: اگر خونریزی در روده شما مشاهده گردد، احتمال کم خونی و فقر آهن وجود دارد و به مکمل آهن نیاز خواهید داشت.
مکمل کلسیم و ویتامین دی: بیماری کرون و استروئیدی که برای درمان آن به کار می رود، خطر ابتلا به پوکی استخوان را در بیمار افزایش می دهد؛ بنابراین برای پشتیبانی از استخوان ها کلسیم و ویتامین دی ممکن است تجویز گردد.
درمان التهاب روده با جراحی
اگر ایجاد تغییر در سبک زندگی و رژیم غذایی، دارو و هیچ یک از درمان ها نتیجه ندهند، پزشک ممکن است جراحی را پیشنهاد کند.جراحی برای کولیت زخمی: جراحی اغلب برای درمان کولیت زخمی به کار می رود. این به معنای برداشتن کل روده و مقعد است. در این جراحی یک سوراخ کوچک در شکم ایجاد می گردد تا پزشک قسمت انتهایی روده را به پوست شکم و مقعد متصل کند. پس از آن مدفوع بعد از جمع شدن در این کیسه تخلیه می گردد.
جراحی برای کرون: نیمی از افراد مبتلا به کرون، حداقل یکبار به جراحی نیاز پیدا می نمایند. اگرچه جراحی این بیماری را درمان نمی نماید. در این جراحی، قسمتی از دستگاه گوارش که آسیب دیده است برداشته می گردد و سپس قسمت های سالم دوباره به هم وصل می شوند.
مزایای این جراحی معمولا موقتی است. این بیماری اغلب دومرتبه عود می نماید. برترین روش این است که پس از جراحی، از دارو برای به حداقل رساندن خطر عود مجدد استفاده گردد.
درمان طبیعی التهاب روده
بسیاری از افراد مبتلا به اختلالات گوارشی بعضی از انواع طب مکمل و جایگزین را برای درمان استفاده می نمایند. اما با توجه به مطالعات اجرا شده، تعداد کمی از این درمان ها مطمئن و موثر هستند. بعضی از این درمان های خانگی رایج عبارتند از:پروبیوتیک ها: محققان معتقدند که اضافه کردن باکتری های مفید؛ پروبیوتیک ها، که معمولا در دستگاه گوارش یافت می گردد، ممکن است به مبارزه با التهاب روده یاری کند. اگرچه تحقیقات در این زمینه محدود است، اما شواهدی وجود دارد که مصرف پروبیوتیک ها را مفید دانسته اند. ماست، پنیر، سیر، پیاز، موز، مارچوبه و ... حاوی پروبیوتیک هستند.
روغن ماهی: روغن ماهی به اسم یک ضد التهاب عمل می نماید و برای تسکین درد ناشی از التهاب پیشنهاد می گردد، اما هنوز تاثیر آن اثبات نشده است.
ژل آلوئه ورا: آلوئه ورا ممکن است دارای آثار ضد التهابی برای افراد مبتلا به کولیت زخمی باشد، اما بعلاوه می تواند باعث اسهال گردد.
زردچوبه: کورکومین، ترکیب اصلی موجود در زردچوبه است. در آزمایشات بالینی این ماده با درمان استاندارد کولیت زخمی ترکیب شده است. شواهدی وجود دارد که زردچوبه به درمان التهاب روده یاری می نماید، اما تحقیقات بیشتری نیاز است.
طب سوزنی: تنها یک آزمایش درباره مزایای طب سوزنی در درمان التهاب روده اجرا شده است. این روش می تواند با قرار دادن سوزن در بدن، به درمان و تسکین طبیعی درد یاری کند.
پریبیوتیک: پروبیوتیک ها باکتری های مفید هستند، اما پریبیوتیک ها ترکیبات طبیعی موجود در گیاهان، مانند کنگر فرنگی، است که به سوخت و ساز باکتری های مفید در روده یاری می نماید. مطالعات نتایج مثبتی در اثر استفاده از آن ها برای مبتلایان کرون نشان داده اند.
تشخیص التهاب روده
پزشک معمولا بعد از آنالیز و نفی احتمال سایر بیماری ها، التهاب روده را در شما تشخیص خواهد داد. برای یاری به تشخیص و درمان التهاب روده، ممکن است به چند آزمایش نیاز باشد، از جمله:آزمایش خون
آزمایش کم خونی یا عفونت: ممکن است پزشک با آزمایش خون، کم خونی یا علائم عفونت ناشی از باکتری یا ویروس را مورد آنالیز قرار دهد. کم خونی شرایطی است که در آن گلبول قرمز کافی برای حمل اکسیژن در خون وجود ندارد.آزمایش مدفوع: یک نمونه مدفوع از شما گرفته می گردد تا اثر خون در آن آنالیز گردد.
اندوسکوپی
کولونوسکوپی: عملیاتی است که به پزشک اجازه می دهد تا کل روده شما را با استفاده از یک لوله نازک، انعطاف پذیر، روشن و دارای دوربین مشاهده کند. در طی این روش، پزشک شما بعلاوه می تواند نمونه های کوچکی از بافت را برای آنالیز آزمایشگاهی برداشت کند. گاهی این نمونه می تواند در تشخیص بسیار یاری نماینده باشد.سیگموئیدوسکوپی منعطف: پزشک با استفاده از یک لوله باریک، بلند و منعطف دهانه مقعد و سیگموئید؛ قسمت آخر روده بزرگ را آنالیز می نماید. اگر این نواحی به شدت ملتهب باشند، پزشک می تواند از این تست به جای کولونوسکوپی استفاده کند.
آندوسکوپی بالایی: در این روش، پزشک با استفاده از از یک لوله باریک، بلند و منعطف، همراه با نور و دوربین، مری، معده و قسمت ابتدایی بالای روده کوچک را آنالیز می نماید. این آزمایش در زمانی که حالت تهوع، استفراع، مشکل در خوردن یا درد شکمی داشته باشید، پیشنهاد می گردد.
آندوسکوپی کپسول: این آزمایش گاهی برای یاری به تشخیص بیماری کرون یاری نماینده است. شما یک کپسول دارای دوربین را می بلعید. این دوربین تصاویر را به کمربندی که می پوشید ارسال می نماید و بعد از آن دوربین بدون دردسر از بدن شما دفع می گردد. برای تایید بیماری کرون، ممکن است همچنان به اندوسکوپی و بافت برداری نیاز باشد.
انتروسکوپی با یاری بالون: با استفاده از این آزمایش، پزشک می تواند قسمت هایی از روده کوچک را ببیند که آندوسکوپ های معمولی به آنجا دسترسی ندارد. این تکنیک زمانی مفید است که آندوسکوپی کپسولی، ناهنجاری هایی را نشان داده است، اما تشخیص هنوز قطعی نیست.
منبع: سایت ستاره
منبع: راسخون