رویای شیرین عدالت و رنگین پوستان آمریکایی

به گزارش وبلاگ هاپرسین، کسی فکرش را نمی کرد که دوران تلخ و سخت برده داری تمام نگردد و فقط شکل و شمایل و ظاهرش عوض گردد؛ رویای شیرین عدالت و برابری با سفید پوستان، هیچ گاه برای رنگین پوستان آمریکا محقق نشد.

رویای شیرین عدالت و رنگین پوستان آمریکایی

گروه دانشگاه وبلاگ هاپرسین، زهرا تدین؛ دسامبر 1865، وقتی متمم سیزدهم قانون اساسی رسما نهاد برده داری را در ایالات متحده غیرقانونی گفت، نور امید در دل خیلی از سیاه پوستان آمریکا روشن شد و آینده ای روشن و به دور از تبعیض و نژادپرستی را برای خود متصور شدند.

اما شاید کسی فکرش را نمی کرد که دوران تلخ و سخت برده داری و تبعیض نژادی تمام نگردد و فقط شکل و شمایل و ظاهرش عوض گردد.

رویای شیرین عدالت و برابری با سفید پوستان، هیچ گاه برای رنگین پوستان آمریکا محقق نشد و تغییر قانون، تنها اثبات وجود این نابرابری ها را سخت تر کرد.

رنگین پوستان و به خصوص سیاه پوستان در آمریکا بسیار سخت تر از سفید پوستان می توانند شغل پیدا نمایند؛ خدمات درمانی کم تر و حتی بدتری را دریافت می نمایند و بیش تر زندانی می شوند. در واقع سیستم به طور غیرمستقیم آن ها را ضعیف نگه می دارد.

نظارت ها و سخت گیری های شدید پلیس نسبت به سیاه پوستان باعث شده که با وجود جمعیت 13 درصدی سیاهان در آمریکا، آن ها نیمی از جمعیت زندانیان را تشکیل دهند و در زندان، دوباره اتفاقات سال های برده داری برایشان تکرار می گردد و زنجیر به دست و پا راهی اردوگاه های کار اجباری می شوند.

خانواده های سیاه پوست از کودکی به فرزندان شان می آموزند که حق ندارند در خیابان و پارک، اسلحه اسباب بازی در دست بگیرند زیرا در این صورت مورد خشونت پلیس واقع خواهند شد.

نوجوان های سیاه پوست از پدرشان می آموزند که اگر پلیس زانویش را روی گلویشان گذاشت چه نمایند تا خفه نشوند. کاری که ظاهرا جرج فلوید آن را به درستی نیاموخته بود...

او اولین سیاه پوستی نبود که بی گناه و به خاطر رنگ پوستش کشته شد. و حتی اولین نفری هم نبود که این طور وحشیانه خفه شد.

قبل از او اریک گارنر هم آخرین جمله اش زیر زانوی پلیس آمریکا، نمی توانم نفس بکشم بود. رادنی کینگ ، اسکار گرانت ، استفان کلارک و نوجوان 17 ساله مایکل براون و هزاران سیاه پوست دیگر هم با طرز وحشیانه ای توسط پلیس آمریکا کشته شدند و برای مثال در همین فقره آخر، مأمور پلیس فرگوسن که قاتل مایکل براون بود در دستگاه قضایی ایالات متحده تبرئه شد!

و امروز ایالات متحده آمریکا که به لطف اقتصاد اول و ماشین جنگی و ژست دموکراسی اش خود را ابرقدرت دنیا می نامید، از ناحیه هر کدام از مؤلفه های قدرتش ضربه خورده و تضعیف می گردد.

خیابان های آمریکا امروز صحنه اعتراضات ضد تبعیض اند تا بار دیگر لطیفه مهد دموکراسی را به چالش بکشند

ماشین جنگی شان هم بعد از قضایایی مثل پهباد گلوبال هاوک و پایگاه عین الاسد و به اقرار ترامپ، شکست شان در خاورمیانه با وجود 7 تریلیون دلار هزینه، در حال متوقف شدن است. اقتصاد آمریکا نیز با تریلیون ها دلار بدهی و جنگ های تجاری و فرایند کاهش وابستگی به دلار در کشورهای مختلف، متزلزل تر از همواره می کند.

این روزها در میان آتش و دود خیابان های آمریکا، این جمله شهید آوینی بیش از همه به ذهن می آید که من در فروپاشی تمدن غرب بیش تر به تحول درونی غربی ها امیدوارم تا جنگی رو در رو که میان شرق و غرب و یا اسلام و غرب روی دهد. چنین جنگی لامحاله روی خواهد داد اما غرب از درون خواهد پوسید و در خود فرو خواهد ریخت و چون عقربی در محاصره آتش، خود خویشتن را نیش خواهد زد و کشت.

سخنی ناظر بر کلیدواژه افول آمریکا که نه تنها از آوینی که از اندیشمندان غربی نیز به وفور شنیده شده است. اندیشمندانی چون: نوام چامسکی ، جان ایکنبری ، میشل کاکس ، نورمن گریج و دیگران هم طی سالیان اخیر و حتی قبل تر از آن به این موضوع پرداخته و قدرت آمریکا را رو به افول دانسته اند و دنیایی بدون سلطه نظامی، مالی و حتی فرهنگی آمریکا را متصور شده اند.

زهرا تدین - دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی سمنان

انتشار یادداشت های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط وبلاگ هاپرسین نیست و صرفاً منعکس نماینده نظرات گروه ها و فعالین دانشجویی است.

منبع: خبرگزاری دانشجو

به "رویای شیرین عدالت و رنگین پوستان آمریکایی" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "رویای شیرین عدالت و رنگین پوستان آمریکایی"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید