چطور کیفیت مشاغل سبز را افزایش دهیم؟ - وبلاگ هاپرسین

به گزارش وبلاگ هاپرسین، پاندمی کرونا بزرگ ترین اختلال را در نیروی کار جهانی ایجاد کرد. بعلاوه شرایط نابرابری در جهان بدتر شد. در سه ماه دوم سال 2021 بیکاری جهانی معادل 127 میلیون شغل تمام وقت بود. تعداد افرادی که شغل هم دارند، اما همچنان در فقر زندگی می نمایند افزایش یافته است. در حالی که در بعضی کشورها، تعداد مشاغل در حال بازگشت به سطوح قبل از پاندمی است، اما بیشتر کشور های جهان هنوز با بحران بیکاری یا اشتغال ناقص دست و پنجه نرم می نمایند.

به گزارش دنیای اقتصاد، از طرف دیگر، امواج گرما، آتش سوزی، خشکسالی، سیل و توفان در سال 2021، آثار تغییرات اقلیمی را برای ما ملموس تر کرد. هیات بین دولتی تغییرات اقلیمی سازمان ملل (IPCC) در گزارشی نو، درباره شوک های شدیدتر در آینده، هشدار داده است.

خوشبختانه، حل موضوع بیکاری و تغییرات اقلیمی به صورت همزمان امکان پذیر است. اگر شما یک سیاستگذار بودید و یک میلیون دلار برای سرمایه گذاری در توسعه و تقویت سیستم انرژی خود داشتید، آیا انرژی پاک را انتخاب می کردید یا سوخت های فسیلی را؟ با در نظر گرفتن آثار تغییرات اقلیمی، سرمایه گذاری در انرژی پاک یک تصمیم بدیهی است. اما اگر هدف شما، صرفا ایجاد هر چه بیشتر شغل باشد چه؟ خوشبختانه پاسخ همان است.

طبق تحلیل نوی که از تحقیقات موسسه منابع دنیای (WRI) منتشر شده، با در نظر گرفتن هزینه ها، انرژی پاک و دیگر سرمایه گذاری های سبز، نسبت به سرمایه گذاری های غیرپایدار، به طور کلی مشاغل بیشتری ایجاد می نمایند. در مقایسه با گزینه های سنتی، دیگر سرمایه گذاری های سبز مثل انرژی بادی، ارتقای شبکه برق، زیرساخت های پیاده روی و دوچرخه سواری و زیرساخت های شارژ خودرو های برقی هم به شکلی قوی اشتغال ایجاد می نمایند.

فعالیت هایی مثل نصب پنل های خورشیدی، احیای زیست بوم آسیب دیده یا بازسازی ساختمانی که انرژی را بهینه تر مصرف کند، احتیاج به نیروی کار دارند و برون سپاری آن ها سخت است. این یعنی می توان کلی مشاغل محلی ایجاد کرد. از طرف دیگر، صنعت سوخت فسیلی تا حد زیادی اتوماتیک سازی شده و سرمایه بر است. پروژه های شهری مثل زیرساخت های پیاده روی و دوچرخه سواری، در مقایسه با ساخت جاده که بیشتر سرمایه تخصص داده شده را صرف موادی مثل آسفالت و سنگ می نمایند، به برنامه ریزان شهری، مهندس ها و کارگران عمرانی بیشتری احتیاج دارند.

چطور کیفیت مشاغل سبز را افزایش دهیم

اشتغال زایی مهم است، اما فقط بخشی از داستان است. باید اطمینان پیدا کنیم که مشاغل کیفیت بالایی هم دارند. چالش هایی که باید بر آن ها غلبه کرد زیادند، اما با سیاست های درست، این امکان وجود دارد که دستمزدها، مزایا، جامعیت و امنیت شغلی در بخش های سبز افزایش یابند.

در کشور های کم عایدی یا با عایدی میانه، مشاغل رسمی در بخش های سبز، دستمزد های خوبی دارند. اما این مشاغل اغلب بخشی از اقتصاد غیررسمی هستند و بنابراین با دستمزد های پایین، دسترسی محدود به امنیت شغلی و تامین اجتماعی ضعیف روبرو هستند. به عنوان مثال، در بخش انرژی های تنوپذیر هند و نیجریه، 60 تا 70 درصد مشاغل غیررسمی هستند. البته این مشکل فقط منحصر به انرژی پاک نیست. برای مشاغل سبز و کلیه مشاغل مشابه، دولت ها باید نیروی کار را رسمی سازی نمایند و پیشرفت شغلی را با آموزش، ظرفیت سازی و تایید مهارت ها ارتقا دهند. در کشور هایی که عایدی بالا دارند، مشاغل سبز می توانند برای قشر میانه مفید باشند، از جمله کارگرانی که تحصیلات دانشگاهی ندارند. در آمریکا، کارگران انرژی پاک، 25 درصد بیشتر از میانه کارگران عایدی دارند. البته اندازه دستمزد ها در انرژی پاک، هنوز کمتر از مشاغل سوخت های فسیلی است، چون دهه ها است که اتحادیه ها در این زمینه کوشش و چانه زنی نموده اند. مشاغل سبز نو، فعلا چنین مزیت ها و حق و حقوقی ندارند و کارگران آن ها از قدرت کمتری برای دفاع از تغییر برخوردارند.

کشور ها می توانند بعضی مدل ها را دنبال نمایند تا کیفیت مشاغل سبز را ارتقا دهند. مثلا در سال 2018 اسپانیا موافقت کرد معادل زغال سنگ خود را تعطیل کند و 280 میلیون دلار در مناطقی که تحت تاثیر این معدن کاوی ها بودند سرمایه گذاری کند؛ از جمله آموزش برای صنایع سبز، بازنشستگی زودهنگام کارگران معادن و ایجاد اشتغال در احیای محیط زیست. در استان ایلینوی آمریکا، نماینده های کنگره با جدیت تصویب طرحی را دنبال کردند که انتشار کربن را به صفر برساند. این قانون استاندارد های قوی نیروی کار و مفاد عادلانه زیست محیطی را دربرمی گیرد.

اطمینان از اینکه مشاغل سبز برای همه افراد در دسترس است، لازم است؛ به ویژه برای گروه ها و جوامعی که همواره از فرصت های اشتغال محروم بوده اند. سبز شدن می تواند برای اشتغال زنان هم یک مزیت باشد. حدود 32 درصد مشاغل انرژی پاک در کل دنیا، در اختیاز زنان است که این سهم در بخش نفت و گاز، 22 درصد است. البته که این رقم همچنان بسیار پایین است.

صنایع تولیدی و عمرانی که از سرمایه گذاری های انرژی و حمل ونقل بهره می برند، از قدیم بیشتر در اختیار مردان بوده اند. موانع بر سر راه مشارکت زنان، می تواند به وسیله آموزش برای افزایش آگاهی و توسعه شبکه های حمایتی، برداشته گردد. در این زمینه نمونه های بسیار خوب هم وجود دارند. مثلا برنامه کار برای تامین آب آفریقای جنوبی، به هدف ایجاد نیروی کاری آغاز شده که 60 درصد آن را زنان، 20 درصد را جوانان و 5 درصد را افرادی با ناتوانی های جسمی تشکیل می دهند.

در نهایت، مشاغل سبز به طور کلی ایمن تر از مشاغلی هستند که در سوخت های فسیلی و دیگر صنایع غیرپایدار وجود دارند. زغال سنگ در مقایسه با انرژی های خورشیدی یا بادی، 500 برابر بیشتر منجر به مرگ می گردد و کشاورزانی که از تکنیک های پایدار استفاده می نمایند، کمتر در معرض آفت کش ها و دیگر مواد شیمیایی هستند.

ظاهرا بیشتر دولت ها هنوز این پیغام را دریافت ننموده اند. کشور ها در واکنش به کووید، پول هایی را به سمت زیرساخت های سبز سرازیر کردند، اما بیشتر از آن را برای زیرساخت های غیرپایدار و آلوده نماینده صرف کردند. این یعنی آن ها یک فرصت ناب اشتغال زایی را برای شهروندانی که بیش از همواره به آن احتیاج دارند نادیده می گیرند.