مصرف این دارو ها کابوس می آورد - وبلاگ هاپرسین

به گزارش وبلاگ هاپرسین، بعضی محرک ها می توانند فعالیت طبیعی مغز را در شب مختل نمایند، و اگر یکی از چند نوع داروی رایجی را که در این گزارش به آن ها اشاره می گردد مصرف می کنید، می تواند شرح بسیار قابل قبولی برای ایجاد کابوس های شما باشد.

همه ما هر از گاهی کابوس هایی را تجربه می کنیم، اما اگر کابوس شما مکرر رخ می دهد، ممکن است نشانه ای از یک مشکل عمیق تر باشد.

فشار روانی، استرس و اضطراب ناشی از زندگی روزمره، یا یک ضربه خاص که به نظر بزرگ می رسد - مطمئناً می تواند باعث بروز رویا های ترسناک گردد. اما در مواقع دیگر، مشکل ممکن است شیمیایی باشد.

بعضی محرک ها می توانند فعالیت طبیعی مغز را در شب مختل نمایند، و اگر یکی از چند نوع داروی رایجی را که در این گزارش به آن ها اشاره می گردد مصرف می کنید، می تواند شرح بسیار قابل قبولی برای ایجاد کابوس های شما باشد.

مسدود نماینده های بتا نوعی داروی ضد فشار خون هستند که معمولا برای درمان فشار خون بالا استفاده می گردد. با این حال، آن ها بعلاوه می توانند باعث اختلال در نحوه پاسخ مغز به نوراپی نفرین انتقال دهنده عصبی شوند، به این معنی که می توانند به عنوان یک عارضه جانبی باعث بروز کابوس شوند.

با این حال، همه مسدودنماینده های بتا در احتمال ایجاد اختلال خواب برابر نیستند. مطالعات نشان می دهند که مسدودنماینده های بتا چربی دوست، مانند متوپرولول و پروپرانولول - که برای حل شدن در چربی ها یا چربی ها طراحی شده اند، در مقایسه با دارو های آتنولول، ارتباط نزدیک تری با بروز کابوس های شبانه دارند.

دسته ای از دارو های ضد افسردگی که به عنوان مهارنماینده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) شناخته می شوند نیز به طور گسترده ای به عنوان عامل ایجاد کابوس شناخته می شوند -، اما مشکل ممکن است گسترده تر از این باشد. مطالعه ای که در سال 2012 که در مجله Sleep Medicine Reviews منتشر شد، نشان می دهد که تقریباً همه دارو های ضد افسردگی (AD)، تاخیر در فرو رفتن در خواب همراه با حرکات سریع چشم (REM) را طولانی تر می نمایند و اندازه خواب REM را کاهش می دهند.

خواب همراه با حرکات سریع چشم (Rapid eye movement sleep/REM) یکی از مراحل خواب در پستانداران است که در آن بدن در حالت خواب عمیق به سر می بَرَد، ولی واکنش مغز در حالت بیداری است. تعیین شده است که پاروکستین (که به صورت تجاری با نام Paxil فروخته می گردد) باعث ایجاد اختلالات قابل توجه ای در خواب و رویا می گردد. کارشناسان هشدار می دهند که ترک مصرف دارو های ضد افسردگی SSRI ممکن است حتی مستقیم تر از رژیم های مداوم SSRI با ایجاد کابوس های شبانه مرتبط باشد.

به همین علت هرگز نباید سعی کنید دز مصرفی خود را بدون مشورت با پزشک تغییر دهید.

استاتین ها که اغلب برای کاهش کلسترول استفاده می شوند، یکی دیگر از دارو های رایجی هستند که با اختلالات خواب مرتبط هستند. بر اساس نتایج مطالعه ای که در سال 2006 که در مجله پزشکی بریتانیا (BMJ) منتشر شد، اگرچه به نظر می رسد کابوس های شبانه یک اثر نامطلوب هر از گاهی مصرف استاتین ها هستند، اما این موضوع به بیمار مرتبط است و باید به وسیله پزشک معالج تشخیص داده گردد، زیرا به راحتی با توقف استاتین ها اصلاح می گردد.

کابوس های شبانه بیشتر در بیمارانی که از دارو های سیمواستاتین (Zocor)، پراواستاتین (Pravachol) و آتورواستاتین (Lipitor) استفاده می نمایند گزارش شده است. اگر در حین مصرف استاتین متوجه تغییرات خواب شدید، در خصوص جایگزین های احتمالی با پزشک خود صحبت کنید.

استروئید ها برای درمان طیف وسیعی از شرایط استفاده می شوند. طبق یک مطالعه در سال 2020 که در مجله Federal Practitioner (FP) منتشر شده است، استروئید ها معمولاً در واحد مراقبت های ویژه استفاده می شوند و تقریباً هر جمعیتی که به شدت بیمار هستند را تحت تأثیر قرار می دهد.

مطالعه FP پیشنهاد می نماید که استروئید ها می توانند کابوس های شبانه را به سه روش متمایز، اما مرتبط به هم یعنی با تغییر چرخه خواب و بیداری، قرار دادن مغز در حالت بیش انگیختگی، و فعال کردن سیستم عصبی سمپاتیک برانگیزند. دو مورد از رایج ترین استروئید های تجویز شده که می توانند باعث خواب های عجیب شوند، پردنیزون و متیل پردنیزون (مدرول) هستند. اگر فکر می کنید این دارو ها یا هر داروی دیگری باعث کابوس یا سایر اختلالات خواب می شوند، با پزشک خود مشورت کنید.