10 دانستنی جالب در خصوص اسکات فیتز جرالد، خالق گتسبی بزرگ - وبلاگ هاپرسین

به گزارش وبلاگ هاپرسین، اسکات فیتز جرالد، یکی از درخشان ترین نویسندگان ادبیات آمریکا، همچنان با آثارش الهام بخش خوانندگان سراسر دنیا است. اسکات فیتز جرالد نه تنها با رمان هایش، بلکه با زندگی شخصی پر فراز و نشیبش نیز توجه منتقدان و علاقه مندان ادبیات را به خود جلب نموده است. او که بیشتر به خاطر رمان گتسبی بزرگ (The Great Gatsby) شناخته می گردد، در دوران حیات خود با چالش های زیادی روبه رو بود. از پیروزیت های ناگهانی گرفته تا غرق شدن در دنیای الکل و افسردگی، اسکات فیتز جرالد زندگی پرفراز و نشیبی داشت. با این حال، استعداد بی نظیر او در توصیف زرق وبرق دوران جاز (Jazz Age) و نقد جامعه آمریکایی، او را به یکی از مهم ترین نویسندگان قرن بیستم تبدیل کرد. او نه تنها در ادبیات، بلکه در فرهنگ عمومی نیز اثری عمیق گذاشت. اگرچه در دوران زندگی اش چندان پیروز نبود، اما پس از مرگش آثار او به اوج محبوبیت رسیدند. امروزه نام اسکات فیتز جرالد مترادف با نقدهای تیزبینانه از رویای آمریکایی (American Dream) و شکست های پنهان آن است. در ادامه، 10 فکت جالب درباره این نویسنده تأثیرگذار را آنالیز می کنیم.

1- اسکات فیتز جرالد هرگز ثروتمند نشد، حتی با گتسبی بزرگ

رمان گتسبی بزرگ (The Great Gatsby) امروز یکی از پرفروش ترین و محبوب ترین کتاب های دنیا است، اما در زمان انتشارش در سال 1925 چندان مورد استقبال قرار نگرفت. این کتاب در سال اول تنها حدود 20 هزار نسخه فروخت که برای یک نویسنده در آن دوران چندان پیروزیتی محسوب نمی شد. فیتز جرالد همواره رویای ثروتمند شدن به وسیله نویسندگی را در سر داشت، اما عایدی او بیشتر به وسیله نوشتن داستان های کوتاه برای مجلاتی چون ساتردی ایونینگ پست (Saturday Evening Post) تأمین می شد. با اینکه او سبک زندگی اشرافی و پرخرجی داشت، اما هرگز نتوانست ثروتی پایدار به دست آورد. در دهه 1930، او با مسائل مالی شدیدی روبه رو شد و حتی مجبور شد فیلمنامه نویسی را در هالیوود امتحان کند. با این حال، پیروزیت چندانی در این عرصه نداشت و در سال های خاتمهی زندگی اش تقریباً ورشکسته شد. جالب اینجاست که پس از مرگش، فروش گتسبی بزرگ به شدت افزایش یافت و امروزه از پرفروش ترین رمان های تاریخ است.

2- نام اصلی او برگرفته از نویسنده مشهور ملی سرود آمریکا بود

نام کامل فیتز جرالد فرانسیس اسکات کی فیتز جرالد (Francis Scott Key Fitzgerald) بود. والدینش او را به افتخار فرانسیس اسکات کی (Francis Scott Key)، شاعر آمریکایی و نویسنده سرود ملی ایالات متحده، این گونه نام گذاری کردند. خانواده او از نسل اشرافی ایرلندی-آمریکایی بودند و به ریشه های فرهنگی و تاریخی خود افتخار می کردند. فیتز جرالد بعدها گفته بود که این نام سنگینی خاصی بر دوشش گذاشته بود، چرا که از همان ابتدا احساس می کرد باید فردی مهم و تأثیرگذار باشد. با این حال، او بیشتر به عنوان نویسنده ای که زرق وبرق و زوال جامعه آمریکایی را به تصویر کشید، معروفیت پیدا کرد تا شاعر یا ملی گرا.

3- همسرش زلدا فیتز جرالد الهام بخش بسیاری از شخصیت های زن آثارش بود

زلدا فیتز جرالد (Zelda Fitzgerald)، همسر اسکات، یکی از تأثیرگذارترین زنان زندگی او بود و نقش مهمی در نوشتارهایش داشت. زلدا که زنی آزاداندیش، جسور و پرهیجان بود، الهام بخش بسیاری از شخصیت های زن رمان های فیتز جرالد شد، به ویژه دیسی بیوکنن (Daisy Buchanan) در گتسبی بزرگ و نیکول دایور (Nicole Diver) در لطیف است شب (Tender Is the Night). رابطه آن ها پر از عشق، تنش و درگیری بود. زلدا که خود نویسنده و هنرمندی بااستعداد بود، بارها از این که فیتز جرالد از زندگی شخصی شان برای نوشتن الهام می گرفت، شکایت داشت. در نهایت، او دچار بیماری روانی شد و بیشتر عمرش را در آسایشگاه گذراند، اما تأثیرش بر زندگی و آثار فیتز جرالد غیرقابل انکار است.

4- اسکات فیتز جرالد در دوران دانشجویی از دانشگاه پرینستون اخراج شد

فیتز جرالد در سال 1913 وارد دانشگاه پرینستون (Princeton University) شد، اما هرگز پیروز نشد آن را به خاتمه برساند. او بیشتر وقت خود را به نوشتن نمایشنامه ها، کار بر روی نشریات دانشجویی و مهمانی های پرزرق وبرق گذراند تا به درس خواندن. در نهایت، به علت نمرات ضعیف، مجبور شد تحصیل را نیمه کاره رها کند. این اتفاق ضربه سختی به او وارد کرد، چرا که همواره آرزو داشت در میان نخبگان جامعه جایگاهی داشته باشد. ترک تحصیل باعث شد که او به ارتش بپیوندد، اما در نهایت مسیر زندگی اش را به سمت نویسندگی تغییر داد.

5- او یکی از اولین نویسندگانی بود که مفهوم دوران جاز را رواج داد

اصطلاح دوران جاز (Jazz Age) یکی از نمادهای فرهنگی دهه 1920 است و اسکات فیتز جرالد از اولین نویسندگانی بود که این واژه را رایج کرد. او در مقالات و داستان هایش به این دوران به عنوان زمانی از افراط، مهمانی های مجلل و تغییرات اجتماعی گسترده اشاره می کرد. در کتاب های او، دوران جاز همزمان به عنوان نمادی از هیجان و تباهی توصیف می گردد. آثار او، از جمله گتسبی بزرگ، تصویری بی نظیر از این دوره ارائه می دهند و همچنان به عنوان منابعی ارزشمند برای درک این برهه تاریخی مورد استفاده قرار می گیرند.

6- اسکات فیتز جرالد و همینگوی رابطه ای پیچیده و پرتنش داشتند

ارنست همینگوی (Ernest Hemingway) و اسکات فیتز جرالد دو تن از برجسته ترین نویسندگان قرن بیستم بودند، اما رابطه آن ها همواره محبت آمیز نبود. آن ها در دهه 1920 در پاریس با یکدیگر آشنا شدند، زمانی که هر دو در محافل ادبی هنرمندان مهاجر (Lost Generation) حضور داشتند. فیتز جرالد استعداد همینگوی را تحسین می کرد و در واقع او را به ناشرش معرفی کرد، که نقش مهمی در پیروزیت اولیه همینگوی داشت. اما همینگوی، که سبک زندگی مردانه و سختی را ترجیح می داد، به مرور نسبت به فیتز جرالد دلسرد شد. او معتقد بود که فیتز جرالد بیش از حد تحت تأثیر همسرش زلدا بود و از سبک زندگی پرزرق وبرق آسیب می دید. همینگوی در خاطراتش، به ویژه در کتاب پاریس جشن بیکران (A Moveable Feast)، گاهی با تحقیر درباره فیتز جرالد صحبت می نماید. او حتی ادعا می کرد که فیتز جرالد مسائل روانی و جسمی زیادی داشته که مانع پیروزیت بیشترش شده است. با این حال، فیتز جرالد هرگز از احترام به همینگوی دست برنداشت و تا خاتمه عمرش او را یکی از بزرگ ترین نویسندگان نسل خود می دانست.

7- او در دوران رکود بزرگ به شدت دچار افسردگی و مسائل مالی شد

دهه 1930 برای اسکات فیتز جرالد یک دوره تاریک بود، زیرا رکود بزرگ (Great Depression) نه تنها اقتصاد آمریکا، بلکه زندگی شخصی او را نیز تحت تأثیر قرار داد. در این دوره، فروش کتاب هایش کاهش یافت و بازار مجلاتی که قبلاً داستان های کوتاهش را چاپ می کردند، به شدت افت کرد. هزینه های بالای زندگی اش و مخارج درمان زلدا، که در آسایشگاه روانی بستری بود، او را در بحران مالی شدیدی قرار داد. برای تأمین هزینه های زندگی، او به هالیوود رفت و به عنوان فیلمنامه نویس (Screenwriter) مشغول به کار شد، اما این شغل هرگز با روحیه هنری او سازگار نبود. او فیلمنامه های زیادی نوشت، اما بیشتر آن ها مورد استفاده قرار نگرفتند و در نهایت با ناامیدی از هالیوود خارج شد. افسردگی شدید و اعتیاد به الکل باعث شد که او دچار ضعف جسمی گردد و انگیزه خود را برای نوشتن از دست بدهد. در همین دوران، او آخرین رمان خود، عشق آخرین تاجر (The Last Tycoon)، را شروع کرد اما هرگز نتوانست آن را به خاتمه برساند. مرگ ناگهانی او در سال 1940 به این دوره تلخ زندگی اش خاتمه داد، اما آثارش همچنان زنده ماندند.

8- او باور داشت که نویسندگی حرفه ای سخت ترین شغل دنیاست

فیتز جرالد همواره نویسندگی را نه فقط یک هنر، بلکه یک کار طاقت فرسا می دانست. او بارها در نامه ها و مقالات خود اشاره نموده که نوشتن واقعی احتیاج به فداکاری، تمرکز و استقامت زیادی دارد. او معتقد بود که هر نویسنده بزرگ باید تجربیات زندگی را به خوبی جذب کند و آن ها را به شکلی دقیق و هنری بازآفرینی کند. به همین علت، او اغلب برای نوشتن داستان هایش ماه ها و حتی سال ها تحقیق و تأمل می کرد. او حتی به دوستان خود توصیه می کرد که اگر در پی یک زندگی آرام و راحت هستند، هرگز وارد حرفه نویسندگی نشوند. با وجود تمام سختی هایی که در مسیر نویسندگی داشت، او هیچ گاه از آن دست نکشید و تا لحظه مرگش در کوشش برای خلق آثار ماندگار بود.

9- او از کودکی شیفته ثروت و اشرافیت بود

اسکات فیتز جرالد از دوران کودکی مجذوب زندگی اشرافی و زرق وبرق ثروتمندان بود. او در خانواده ای میانه به دنیا آمد، اما همواره احساس می کرد که به دنیای اشراف تعلق دارد. در دوران نوجوانی، زمانی که در مدرسه سنت پل (St. Paul Academy) درس می خواند، از نزدیک با بچه ها خانواده های ثروتمند آشنا شد و این تجربه تأثیر عمیقی بر او گذاشت. بعدها، او این علاقه خود به اشرافیت را در آثارش به تصویر کشید، به ویژه در گتسبی بزرگ که زندگی نخبگان نیویورک را نقد می نماید. شخصیت هایی مانند جی گتسبی (Jay Gatsby) و تام بیوکنن (Tom Buchanan) نشان دهنده دیدگاه متناقض فیتز جرالد نسبت به ثروت بودند: او از یک سو شیفته آن بود و از سوی دیگر، فساد و بی اخلاقی پنهان در پشت این ثروت را به شدت محکوم می کرد.

10- مرگ او در غربت و فراموشی رخ داد

باوجود اینکه امروزه اسکات فیتز جرالد یکی از بزرگ ترین نویسندگان آمریکا محسوب می گردد، اما در زمان مرگش تقریباً فراموش شده بود. او در سال های خاتمهی عمرش دیگر معروفیت و محبوبیت سابق را نداشت و حتی بعضی از آثارش دیگر چاپ نمی شدند. در 21 دسامبر 1940، در حالی که تنها 44 سال داشت، بر اثر حمله قلبی در آپارتمان کوچکش در هالیوود درگذشت. در مراسم خاکسپاری اش تعداد کمی از دوستانش حضور داشتند، چرا که بسیاری از چهره های ادبی آن دوران او را نویسنده ای فراموش شده می دانستند. با این حال، پس از مرگش، آثارش دوباره مورد توجه قرار گرفتند و در دهه 1950 و 1960 محبوبیت او افزایش یافت. امروزه گتسبی بزرگ یکی از پرفروش ترین کتاب های دنیا است و همچنان در لیست برترین رمان های آمریکایی قرار گرفته است.

نوشته های مرتبط:

داستان طراحی روجلد کتاب گتسبی بزرگ و هنرمندی که آن را خلق کرد

پیشنهاد مطالعه و تماشای کتاب آخرین قارون از اسکات فیتزجرالد و اقتباس سینمایی اش از الیا کازان

پیشنهاد کتاب زیبا و ملعون نوشته فیتزجرالد

بریده ای از مورد عجیب بنجامین باتن، نوشته اسکات فیتز جرالد

کتاب گتسبی بزرگ |خلاصه و معرفی | اسکات فیتز جرالد

لیست برترین کتاب های اف اسکات فیتزجرالد